Romans z czułym i wrażliwym mężczyzną, czyli z… księdzem

O tym się nie mówi. Albo mówi dyskretnie. Albo plotkuje po kryjomu. I zawsze winna jest ONA.

Przyjmijmy, że ma na imię Marlena

Marlenę znałam z widzenia. Przyjaciółka mojej koleżanki. Bardzo atrakcyjna, a nawet seksowna – zgrabna, z pięknymi włosami, ładnie ubrana, pachnąca. Kobieta sukcesu. Pracująca w kwitnącej branży. Zdolna. Elokwentna.

Bezwiednie przyciągała różnych facetów. Domagających się drinków po pracy, kolacji zakończonych śniadaniem, ekscytujących randek. A ona była głęboko wierzącą katoliczką. Miała surowego, wymagającego ojca i konserwatywny dom. Nie chciała randki z biznesmenem.

Pragnęła czułego, ciepłego mężczyzny, który ją zrozumie.

Powiedzmy, że ma na imię Ola

Olę poznałam przy okazji realizowania obowiązków zawodowych. Cicha, zrównoważona, spokojna. O naturalnych mysio-blond włosach i twarzy bez makijażu, ubrana zawsze w coś szarego, burego i długiego. Zabudowane golfy, długie spódnice. Nauczycielka w katolickiej szkole.

Całe życie bała się mężczyzn. Miała surowego ojca, który mówił jej (odkąd pamięta), czego chcą od niej mężczyźni. Więc nie umawiała się z kolegami, stroniła od imprez, nie całowała się z nikim. Nie chciała faceta, który ją wykorzysta.

Pragnęła czułego, ciepłego mężczyzny, który ją zrozumie.

ksiądz

Ten od Marleny i ten od Oli nie byli tą samą osobą, ale reprezentowali identyczny typ. Młody. Nieatletyczny, niemuskularny, smukły. Umiarkowanie wysoki. Szaroblond włosy, szczupła twarz. Wystające kości policzkowe, regularne, chłopięco-męskie rysy, oczy o nazbyt długich rzęsach, delikatne brwi (ten od Marleny) i subtelne kobiece usta (ten od Oli). Uważny, myślący wyraz twarzy, wrażliwość i refleksyjność w spojrzeniu. Bardzo inteligentny, lecz nieco wycofany. Spokojny, dojrzały, poukładany.

Zmieniał się, gdy pojawiała się kwestia wiary i religii. Był wtedy charyzmatyczny, gorliwy, oddany sprawie. Rycerz Pana Boga.

Początek

Ksiądz Marleny odprawiał msze w jej kościele. Patrzyła na niego urzeczona podczas nabożeństwa, potem spotkała go w konfesjonale, następnie było jakieś spotkanie w sprawach religijnych (chrzest bratanka, czy komunia chrześnicy), coś się przeciągnęło, coś wymagało dodatkowych ustaleń. I zaczęło się…

Ola spotkała księdza w swojej szkole. Pojawił się na początku roku szkolnego, nieco zagubiony, onieśmielony, a jednocześnie pełen zapału. Miał uczyć religii. Nauczyciele się trochę z niego podśmiewywali, że taki młody, że w sutannie. Oli było go żal, zwłaszcza wtedy, gdy biedak nie radził sobie z rozwrzeszczaną klasą, natłokiem biurokracji. Zagadnęła go nieśmiało w szkolnej bibliotece, on poprosił o radę. Spotkali się, ona mu pomogła. Potem był kolejny problem i wspólne uradzanie jak go rozwiązać. I tak się zaczęło.

Romans

U Marleny i Oli było podobnie: on miał wątpliwości, dylematy, wahania. Targały nim wyrzuty sumienia i rozterki. Zbliżał się i uciekał, chyląc ze wstydu głowę.

Kiedy w końcu się zdecydował i pocałował, obie umierały ze szczęścia. Zaś on, po krótkiej chwili namiętności, wyznał swoje wątpliwości. Zatracił się w zagubieniu, rozterkach i dylematach. Płakał, klęczał, modlił się. A w międzyczasie całował, przytulał, płonął żarem i bezgraniczną miłością.

A one obie miały poczucie, że sięgają nieba – doświadczają niezwykłego, dramatycznego, głębokiego związku, innego niż te płytkie znajomości koleżanek.

Ksiądz Marleny nocował u niej. Uprawiał z nią rano seks, po czym wdziewał sutannę i pędził odprawiać mszę. Oczywiście, nigdy nie pojawiał się na jej firmowych imprezach, nie spędzał z nią świąt, nie bywał u jej rodziny.

Ksiądz Oli chyłkiem wymykał się do niej. Uznał, że w szkole, dla niepoznaki, najlepiej będzie udawać, że jej nie lubi, więc dokuczał jej publicznie i szydził.

Obie rozumiały, że TAKA miłość wymaga poświęceń.

Koniec

Księdza z biegiem czasu ogarniało poczucie winy. Jego wątpliwości narastały, a namiętność malała. Zaczął mieć wyrzuty sumienia, złościć się, przy czym obiektem złości była ona – nienasycona kochanka, kobieta-kusicielka, demon w niewieściej skórze.

Marlena usłyszała od swojego księdza, że jest niezaspokojoną k…, która go oszukała, omotała i zwabiła. Uznał ją za bezwstydnicę, brudną dz…, zwłaszcza, gdy dowiedział się, że jest w ciąży. Zostawił ją z dnia na dzień, rzuciwszy na nią klątwę, zagroziwszy, że jeśli pojawi się w jego kościele, to on publicznie opowie, jaką jest szmatą.

Ksiądz Oli również miał dość. Więc – podobnie jak jego przyjaciel po fachu – uznał rozdziewiczoną Olę za wszetecznicę, demona zła, k… Wykrzykiwał jej to przy każdym spotkaniu; wyzywał, wrzeszczał, po czym rzucał się na nią i uprawiał brutalny seks. A potem znowu krzyczał, przeklinał, kazał się modlić i odprawiać pokutę. Doprowadzał ją do płaczu,  powodował, że padała na kolana, czołgała się u jego stóp błagając o wybaczenie. Zniknął z jej szkoły, gdy dowiedział się, że jest w ciąży. Podobno przeniesiono go do odległego zakątka kraju.

Marlena nie urodziła dziecka i niech tajemnicą zostanie, jak tego dokonała. Utraciła swój seksapil i słodki urok. Zhardziała, wystygła, odwrażliwiła się. Przestała szukać subtelnego faceta, który ją zrozumie. Zaczęła polować na starucha z kupą pieniędzy. Znalazła rozwodnika, potentata w branży wędliniarskiej, bogatego mężczyznę z brzuchem i zamiłowaniem do futbolu (w wersji telewizyjnej).

Ola urodziła dziecko. Katolicka szkoła zrezygnowała z pracownicy z nieślubnym potomkiem. Rodzina ją wyklęła. Ojciec i rodzeństwo wyrzekli się jej, zerwali kontakty. Czasami, matka telefonuje do niej w tajemnicy przed ojcem. Ola jest pełna poczucia winy, skruszona, zawstydzona sobą. Regularnie modli się i chodzi do spowiedzi, choć przed spowiednikiem ukrywa swoją tajemnicę. Systematycznie bierze udział w nabożeństwach, zwłaszcza, że w jej parafii pojawił się nowy ksiądz. Wydaje się subtelnym i wrażliwym człowiekiem…